ساحل نجات

جوانی،شمع ره کردم،که جویم زندگان را

نجستم زندگانی را،وگم کردم جوانی را

کنون با بار پیری، آرزو مندم که برگردم

به دنبال جوانی ،کوره راه زندگانی را

به یاد یار دیرین،کاروان گم کرده را مانم

که شب در خواب بیند، همرهان کاروانی را

بهاری بود و ، ما ما را هم شبابی و شکر خوابی

چه غفلت داشتیم، ای گل! شبیخون خزانی را

سخن با من نمی گویی،الا ای همزبان با دل!

خدارا ، با که گویم،شکوه ی بی همزبانی را...؟

استاد شهریار

وقتی امام عاشقان غایب است      اطاعت از خامنه ای واجب است.

کور شن اونایی که نمی تونن ببینن ما یه همچین رهبری داریم.

هر کس مشتاق بوییدن عطر «روح » و «ریحان» است ، به حضور« گل نرگس»برسد.

هرکس برپا کننده نماز است به امامت خاتم الاوصیا اقتدا نماید.

ای منتظران،عطر بوی مهدی(عج) و ورود شکوفه نرگس، جهان را معطر کرده است.

اگر حجت خدا نبود ، زمین لحظه ای حضور آدم را بر گرده خویش تحمل نمی کرد.

اگر امام آخر الزمان نبود،زمانه زمانه ماندن نبود.

روزی صحبت از پیری بود.نور الدین جهانگیر ، چهارمین پادشاه گورکانی هندی فی البداهه گفت:چرا خم گشته می گردند پیران جهان دیده؟«نور جهان » فوری گفت :به زیر خاک می جویند ایام جوانی را.

تورا من چشم در راهم شبا هنگام

که می گیرد در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

وزان دل خستگانت ،راست اندوهی فراهم

تورا من چشم در اهم.

شبا هنگام ،در آن دم،که برجا،در ه ها را مرده ماران خفتگانند

در آن نوبت که دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام

گرم یاد آوری یا نه من از یادت نمی کاهم

تو را من چشم در راهم.