ساحل نجات

آموزگار پرسید:در مورد خدا چه فکری می کنی؟ پس از مکثی کوتاه، دانش آموز جوان پاسخ داد:او فکر کردنی

نیست ،حس کردنی است.

قربون خدای بزرگم برم که اگه خطا کنم نهایت قهرش بین دو اذانه .

اذان بعدی دوباره صدام می کنه.

زمانبندی خدا بی نظیر است،نه هیچ گاه دیر نه هیچ گاه زود.

کمی بردباری می طلبد و ایمان بسیار. اما ارزش انتظار را دارد.

نیایش بعضی از ما آدمها با خدا و درخواست از او برای حضور در زندگی مان مانند شیطنت بچه هایی است

که در میزنند و فرار می کنند.

اون لبخندی که برای پنهان کردن دردت  می زنی لبخند خداست به بنده اش.

اون لبخند هم که پشتش خدا باشه تمام مشکلاتو حل می کنه