خدای من!
خدای من!
تنهایی چه تلخ بود اگر حضور شیرین تو نبود وبی کسی چه دشوار اگر توجای همه راپرنمیکردی...
خدای من!
آنقدر تعابیر دوست داشتن برای غیرتو مستعمل شده که نمیدانم باکدام واژه بگویم"دوستت دارم"
خدایا!
تو اگر نباشی به که میتوان گفت حرفهایی راکه به هیچ نمیتوان گفت؟
مدعیان رفاقت هرکدام تانقطه ای همراهند,عده ای تا مرز مال,عده ای تا مرز آبرو, عده ای تا مرز زمان و همگان تامرز این جهان...
تنها تویی که همواره میمانی پس بمان!
خدای من!
سبک آمده ام و بادستهای تهی سنگین بازم مگردان...
خدای من! سنگین آمده ام با کوله باری از گناه سبک بازم گردان
از تمام داشته هایت که به آن می بالی خدا را جدا کن بعد ببین جه داری؟
به همه کمبودهایت که از آن می نالی خدا را بیفزا ببین دیگر چه کم داری؟
[ دوشنبه 92/6/18 ] [ 2:48 عصر ] [ ستا ره ابوترابی ]