خلوتگه راز
پروردگار من!
بی یاد تو زندگی جهان را تحمل نمی توانم کرد.پس چگونه می توان در جهان دیگر بی دیدار تو تاب آورد.
پرورد گارا!
شکایت من به تو این است که در میان ستایش گرانت غریبه ام و در قلمرو حکومتت بیگانه.
بار خدایا!
اگر فردا مرا به دوزخ کنی ، من فریاد بر آورم که :تو را دوست داشته ام،با دوستان چنین کنند؟
الهی!
اکنون که می ترسم و به تو چنین شادم،چگونه شادمان نباشم، اگر ایمن گردم.
[ جمعه 92/2/6 ] [ 10:59 صبح ] [ ستا ره ابوترابی ]