ساحل نجات

دلم خیلی گرفته .می خواهم با کسی حرف بزنم.

کسی را بهتر از تو پیدا نمی کنم که با او درد و دل کنم.

به در خانه ی هر کس که می روی به تو جواب رد می دهد.

به هر مشاور یا دکتر که می روی وقت قبلی می خواهد و اصلا حالا حالا ها وقت ندارد.

اما ای خدای مهربان ،ای از رگ گردن نزدیک تر ،ای از مادر مهربان تر !

هر وقت که بخواهم در هر ساعتی از شبانه روز ،در هر کجای دنیا،با هر شکل و قیافه ای ،از هر نسل

و نژادی،می توانم با تو سخن بگویم،درد و دل کنم ،ناله کنم،شکایت کنم، آه بکشم و حتی به تو بی ادبی هم

می کنم.

اما تو مرا دوست داری .حرف زدن مرا دوست داری .هیچ گاه مرا رد نمی کنی.پس تو بهترینی و شایسته

دوست داشتن و حمد و ستایش هستی.

چه کسی می تواند جای خالی تو را در قلبم پر کند ؟

هیچ کس.!!!